Sayfalar

30 Temmuz 2013 Salı

HAVUZLU HAN ÇIKARTMASI...


Sanırım 100!
Evet beynim durmuyor hiç.
100 yıl yaşamışım gibi...

Meraklandırdın annecim beni!
3 gündür stresten ne hale geldim biliyor musun?
Sen büyü kilo al, sen hareket et diye yediğim çikolatalar bana yaradı.
Sen hala ufacıksın :(
22+5 günlüksün bugün tam,
Hareketlerini hissedemeyince soluğu doktorda aldım bugün.
Kalp atışını duydum,
Yüzünü göremedim ama :(
Hareket ediyor bak dedi doktor,
Suyumuz da gayet iyiymiş maşallah.
Bugüne bugün, 23. haftamızda tam 460 gram olmuşsun.
Aynı dönem arkadaşların 700 gramdan aşağıda değiller. 
Neyse buna da şükür, sağlıklısın, iyisin, hoşsun.
Sahi hoş musun?
Dün sırf sen hoşnut ol diye yediğim çikolataların ardından,
Babacığınla ambiyans yapalım bizim oğlana dedik de:
Kapattık ışıkları ve gözlerimizi, açtık slow bir jazz müzik...
Hissetmek için bekledik tepiklerini...
Ama yok!
Baktı baban, annenin sevdiği türe tepki vermiyorsun,
Babasının yolundan gidecek oğlu diye düşünerek açtı türk halk müziği...
Gene yok!
Şimdi tepiklersin tabi...
Aldırdın bana kiloları!




Parmaklarımı kıvırmasaymışım pek bi hoş olacakmış ama olsun.

İşte SEN TAM ORACIKTA, KALBİMİZİN ORTASINDASIN BEBEĞİM!



Hafta sonu babacığınla gittik bir güzel banyo ve sağlık malzemeleri eksiklerini tamamlamaya Havuzlu Han'a.
Zaten giyim kısmının çoğunu dayanamayıp tamamlamıştım annecim.
Kalan kısmı da babanla hallettik,
Oradan Forum İstanbul'daki bebek mağazalarından da bir kaç eksiğini aldık.
Ertesi günü de odanı düzenledik,
Kıyafetlerini poşetlerinden çıkarıp katladık,
Yavaş yavaş yer açmaya başladık karyolana...

Heyecanlı bekleyişimiz devam...
Biraz dinlenme vakti artık.
Yorduk bu hafta sonu kendimizi...

İçimde bir paranoyak anne varmış onu çıkardın ortaya oğlum.
Ne olacağız biz böyle?
İki adet dişimi de kaybettim sanırım sayende!
Giyecek kıyafet de bulamaz oldum.
Hamile kıyafeti satan yerlerde bile tesettüre uygun hamile kıyafeti yok :(
Altı üstü bir pantolon istiyorum.

Aspirin verdi bugün doktorumuz. 
Sana doğru kan akışını arttıracakmış, bu iyiymiş.

Haftaya oğlumla tatile gideceğiz, denize gireceğiz Allah'ın izniyle birlikte.
Ama babacık olmayacak, çalışacak :(
Bu sene babanla hiç tatile gidemedik :(
İlk zamanlar ben kötüydüm, 
Sonra ramazan,
Sonra da sen geleceksin...

Sağlıkla, noksansız, eksiksiz, kusursuz gel oğlum.
Seni hasretle bekliyoruz.


26 Temmuz 2013 Cuma

BEBEK BAKIMI KİTAPLARI...



Herşeyim SEN!
Pabuçlar damda! ;)  (Anlayan anladı)
Ara ara 4 boyutlu resmine bakıp gülümsüyorum "Benim oğlum mu bu?" diye...
 Profilden bana da benziyormuşsun hani.
İçim eriyor, akıyor resmen.
Merakla, heyecanla bekliyoruz oğlum seni.

Seninle hayatın sadece güzelliklerini düşünebildiğim için, hasta olursan ne yaparız hiç bilemiyorum.
İşte bu yüzden 1-2 kitap siparişi verdim butikbebe'den.





Eğlenceli bir kitaba benziyor, hem de ufak çaplı olduğu için, yanımda taşıması da kolay olur diye düşünerek aldım. 
İnşallah faydalı bilgilerle doludur.



Bir diğeri de bu Sabiha Paktuna'nın "Bebeğim" adlı kitabı.
Hamilelikle ilgili bir kitabım evde olduğu için, 
Bu sefer bebekle ilgili kısmı aldım.
Aslında geç bile kaldım.
Malum geçen yazımda bebekle ilgili kısmı ertelediğimden bahsetmiştim ama şimdi aldı beni bir panik.
Çocuk ağlasa ne demek istediğini ne yapmam gerektiğini bile bilemeden herhalde oturup ben de ağlayacağım.
Her ne kadar bu kitaplardakiler gerçek hayatta yetersiz kalsa da,
En azından bileyim dedim.


Bir de tetanoz aşısı olayımız var.
Hani şuracıkta anlattığım.
İşte o kadar kolay değilmiş meğer :)
Akşamına kolum ağırlaştı,
Ertesi günü sol kolumla bişey yapamaz, kaldıramaz, kıyafetlerimi giyemez, üstüne yatamaz oldum.
Bir de kızarmasın mı, 
Şişmesi eksikti, o da oldu tabi :)
4 gün sürdü bu böyle, 
Çok şükür şimdi geçti.
Yine de yaptırılmalı bence.
2.doza 4 hafta var.

Herşeyi yazmak, kaydetmek istiyorum,
Seninle geçen zorlu 3 aydan sonra,
En keyifli zamanı sanırım hareketlerini hissettiğim anlar.
Bütün gün seninle ilgili birşeyler okuyup, yazıyor ve araştırıyorum.
Şimdiden tüm hayatım sen.

***

Herkese HAYIRLI CUMALAR!



25 Temmuz 2013 Perşembe

HAMİLELİKTE 23.HAFTA ve İSİM AÇIKLAMASI

 
Bugün tam 22+0 ız!
"Hamileliğinizdeki bu beşinci ayın sonunda rahminiz göbek deliğinize erişmiştir. Rahminizde bulunan bebeğiniz yaklaşık 19-20 cm uzunluğunda. (Barbie veya Ken bebek büyüklüğünde) İki haftadan kısa bir süre içinde bebeğiniz yaklaşık 100 gr daha alacak. İkinci trimester boyunca anne kendini daha az yorgun ve daha çok enerjik hisseder." (Kadınlar Kulübü Hamilelik Takviminden)
 
 
 
 
Foto: nitrolicious.com
 
 
 
Bitmiyor azizim bitmiyor vesveseler! 
"Yaşıyor mu, iyi mi?" sorularıyla kendimi içten içe yiyip bitirmeyi geçtim, 
Çünkü o muhteşem, o bana her dokunduğunda yüzümde gülümseme uyandıran, tekme diyemeyeceğim, daha çok elini oynatıyor hissi varlığının habercisi... 

Ama işte şimdi de, "Benim oğlum çok mu küçük, yeterince beslenemiyor mu?" telaşesi...
Ahhh daha anne olmadan başladı bu çocuğun için kendini yiyip bitirme durumu :(
19 haftalıkken +-40 gram oynama ihtimaliyle 287 gram çıkmıştı oğlumun kilosu.
2 haftadır içim içimi yiyor, besleyemiyorum diye.
Yemek açısından pek zengin beslenemesem de, 
Yine de beslemeye çalışıyorum oğluşumu.
Şimdiye kadar sadece 3 kilo aldım elhamdülillah.
2 hafta sonra tekrar detaylı ultrasonumuz var,
Takvimdeki yazıya göre, bu hafta 100 gram daha alacak bebeğim, canım oğlum benim.
Rabbim sağlıklı evlatlar nasip etsin inşallah.
 




Bunun dışında oğlumuzun ismi en başından beri belliydi aslında da,
Bir türlü dillendiremiyordum, kız olursa alınmasın diye.
Çünkü kıza isim hiç düşünmemiştim ömrümce.
Tam babamız oğlumuzun adına gümüş bileklik yaptırdı,
Artık oğluma ismiyle seslenir olmuştum ki,
Çok sevgili bir hocam oğlumuzun içindeki harfler ve babasının ismindeki harfler daha çok uyuştuğu için: "BABASINI DAHA ÇOK SEVECEK" demez mi :(
Şu an hala üzüntüsü içindeyim.
Elbette ki babasını sevsin ama ben daha şimdiden onu çok seviyorum,
Ona ben bakacağım,
Ben doğuruyorum,
Hem oğlum bana kıymet versin diye çooook dua etmiştim,
Benim hakkım değil miydi diye üzüldüm açıkçası :(
Belki çok çocukça, belki tamamen ego bilemiyorum.
Eşim: "İyice sahiplendin he!" diyordu, sahiplenmişim gerçekten. 
Oğlum anneni de çok sev olur mu?

İsmi aslında birleşik olmayacak, 2 ayrı isim olarak düşünüyorum.
Rabbim bahtını güzel eylesin canım oğlum.
İnternetten isim analizini de yaptırdım:

Mithat
Ticarete yatkın, kırılgan, ketum, duygularını açıklamakta zorlanan, hayattan sert dersler alan, algılaması yüksek, mantıklı, esrarlı, tanımakta zorlanılan bir kişilik enerjisi verir.
Can
Güzel sanatlara karşı yetenekli olan, duygusal kişiliğini ortaya koyabilen, algılaması yüksek, mantıklı, sağduyulu, yaratıcı bir kişilik enerjisi verir.
 
Oğlum benim inş. kırılgan olmaz ve hayattan sert dersler almasına gerek kalmaz.

 Rabbim bahtını güzel eylesin anneciğim.
Sağlıklı, akıllı, kendini geliştiren, hayırlı, huzurlu, kendiyle barışık, sosyal, ahlaklı ve başarılı bir evlat olmanı nasip etsin.

SENİ SEVİYORUM- Z ;)

 

19 Temmuz 2013 Cuma

HAMİLELİKTE 22.HAFTA VE TETANOZ AŞISI



 Hayırlı Cumalar,

21+1 Haftalık oğluşumla,
Bu hafta neler mi yaptık?

Cumartesi günü detaylı ultrasonumuz vardı,
Oğluşumuzu 20 dakika boyunca gördük....
Ellerini ağzına, yüzüne götürüyordu sürekli.
Arada hıçkırık tutmalarını izledik.
Minicik ağzı, burnu, dudakları, çenesi...
Bir ara doktor esnediğini söyledi.

 Ne yazık ki detaylı ultrasona bakan kişi, ben sormasam pek birşey söylemeyecekti.
Zorla konuşturdum kadını resmen. 
20 dk. boyunca sus pus bebeğe bakacaktı.
Gizli gizli organlarını gösterdi,
Babasından gizledi resmen.
Sanki onun evladı değil.

Baktım doktor hanımdan ses seda yok ben sorup durdum:
"Şimdi ne yapıyor?" 
"Bu eli mi?"
"Kafasının yanındaki ne? Sanki bebek sıkışmış gibi!" dedim
:)
İşte burada eşimle koptuk.
 Meğer r.duvarıymış.

En sonunda kime benzediğini sordum doktora, 
4 boyutlu olarak görünce en azından benzetir belki dedim.
"Profilden size benziyor" dedi.
Nasıl mutlu oldum anlatamam :)
Ama eşimle birbirimize benzediğimiz için, ben ona da benzettim açıkçası.
 

Çok şükür oğlumuzla ilgili bir sıkıntı gözükmüyor,
Elhamdülillah.
Bende ise kan pompalayan damarlardan birinde direnç varmış, 
Bu da yeteri kadar kan gitmemesine neden olabiliyormuş.
24-26. haftalarda tekrarlayalım dedi kendi doktorum bu detaylı ultrasonu,
O zaman geçebiliyormuş,
Geçmezse erken doğum riski varmış 
Ki bu nedenle de 32. haftada izne ayıralım seni dedi.


 


Aynı zamanda bu dönemde yüksek tansiyon sorunu olabiliyormuş hamilelerde.  
Bende durum tam tersi:
Tansiyonum aniden düşüyor, gözüm kararıyor,
Elimi, kolumu kaldıramıyorum,
Aniden bir yorgunluk ve uyuma isteği bastırıyor.
Böyle durumlarda soda ve tuzlu ayrana başvuruyorum.

Aranızda aynı durumu yaşayanlarınız bilirler belki,
İnşallah büyük bir risk yoktur,
Rabbim sağlıkla kucağımıza almayı nasip eder oğluşumuzu.



Ayrıca bugün 1.doz tetanoz aşımızı da olduk.
Meğer bunca zaman boşuna korkmuşum tetanoz aşısından.
Ağrıyacak, kızaracak, şişecek, kaldıramayacağım sanmıştım.
Elhamdülillah hiç biri olmadı.
Ne olur ne olmaz, hem bebişinizi hem kendinizi olası paslı metal kullanımına karşı korumak amacıyla doktorunuz yaptırabilirsiniz dediyse hiç tereddüt etmeyin.
Aile Sağlığı Merkezlerinde hiçbir ücret ödemeden yapıyorlar.

2.doz tetanoz aşımızı, şeker yüklememizi ve 2.kez detaylı ultrasonumuzu ise 1 ay sonra yaptıracağız Allah'ın izniyle.

 


Rabbim Yar ve Yardımcımız Olsun.

Herkese güzel bir hafta sonu diliyorum.

Sevgiler....


12 Temmuz 2013 Cuma

PROJEM GEÇTİ







Merhabalar,


Taaaaa fiiii tarihinde diyebileceğim bir zamanda burada yazdığım bir projeden bahsetmiştim.
İşte o zamanlar İstanbul Kalkınma Ajansı'na (İSTKA), Afetlere Hazırlık Mali Destek Programı kapsamında yazmakta olduğum "Engelli Ailelerinden Oluşan Gönüllü Arama Kurtarma Ekibi Projesi" başarılı projeler arasında olmaya hak kazandı.

Proje ekibine katılıp yazdığım ilk projenin İSTKA tarafından kabul edilmesi beni çok mutlu etti.
Sizlerle de bu sevincimi paylaşmak istedim.

Şimdi Belediye Başkanımız Sayın M.Tevfik Göksu Bey ile birlikte Kalkınma Ajansı'na gidip 
Yazdığım projenin İSTKA tarafından hibe aldığını onaylayacak sözleşmeyi imzalayacağız.

Rabbim güzel sonuçlar almayı nasip etsin inşallah.
Kurumum ve kendim adına duyduğum bu mutluluğu
Dilerim nice başarılı projeler takip eder.

Hayırlı Cumalar.


11 Temmuz 2013 Perşembe

***21. HAFTA ve MİNİĞİMİN CİNSİYETİ ***

TÜM GEBELERE DUYURU! 
Bebeğinin cinsiyetini merakla bekleyenlere MÜJDE!

Bu sene kız senesiymiş azizim! (Ablamın deyişine göre)
Ablam bana: "İçime kız gibi doğuyor senin bebeğin..."dediğinde hışmımı ve üzüntümü içime akıtmıştım.
Bebeğim üzülmesin, cinsiyeti belki kızdır, onu gücendirmeyeyim diye çok zorlandım en başında.
Sonra ise alıştım yavaş yavaş, ne gelirse Allah'tandı ve bizim bebeğimizdi.
Kız olsun erkek olsun Rabbim'in mucizesi, bize hediyesiydi...
Yine de gönlümden kendimi bildim bileli erkek geçiyordu.
7 kız olarak büyümenin etkisinin çok olduğunu düşünüyorum bu konuda.
Eşimin de ilkokula giden bir kız kardeşi olduğu, 
O duyguyu daha yeni tattığı için farklı bir duygu tatmak amacıyla erkek istemesi oldukça doğaldı.
Ama bu düşünceleri, hamile kaldığımı öğrendiğim anda seslendirmek, 
Sanki bebeğimi gücendirmek, küstürmek, hakkına girmek gibi olacağı için bastırdım.

Ta ki...
Bebeğim 12.haftada kendini belli edip de doktorumuz %50-50 diyerek bizi gene de şüphede bırakana kadar.
Eşim de ben de iyice havaya girmiştik: "Erkek, Erkek!" diye.
Girmiştik girmesine ama dilimden HAYIRLI EVLAT olma duası düşmedi hiçbir zaman.
Ve gene kıyamadım yavrucuğuma, belki kızdır üzülür diye hiç ses etmedim.

14.haftada tekrar doktor kontrolümüz vardı.
Bu sefer doktorumuza cinsiyetini sorduğumda "% kaç?" diye de sormayı ihmal etmemiştim.
%90 Erkek dedi.
Cinsiyeti kesinleştiğinde ilk cicisini almaya karar vermiştim ama bir yandan da erken diye korkuyordum.
Sanırım ilk cicisini 16.haftada annemle birlikte aldık.
Benim bir türlü elim gitmiyordu.
Annem 7 kızdan sonra gene kız şeylerine bayılıp: "Bunu alsak ne olur?" diyordu :)
Tarihini hatırlamıyor oluşuma üzüldüm şu an açıkçası.
İlk hediyesi anneannesinden geldi.
Mothercare'den tulumlar aldı anneannesi 10.torununa.
Ben de hemen ilk çıtçıtlı bodylerini aldım yine mothercare'den.
Neyse bu bebek alışverişi tamamen ayrı bir post konusu... :)
Gelelim 21. Hafta'ya...
Oğluşum, miniğim bugün tam 21 haftalık oldu.
Değişen pek bir şey olmadı benim için.
Karnımda hissettiğim garip baskı ve 
İçinde kelebekler dolaşıyormuş hissi dışında.
Galiba bu bebişimin hareketleri ama pek anlayabilmiş değilim henüz :(
Bu hafta bebeğim muzdan havuç boyutuna terfi etti.
Büyüyor içimde bebeğim. :)

Bir hafta geriden geldiğini öğrenmiş olduğum bebeğim aslında şu an hala muz boyutunda olabilir :)
Olsun yine de uyusun da büyüsün benim miniğim. :)
Bakalım ayrıntılı ultrasonda bu cumartesi boyunu da öğreneceğiz inşallah.
Tüm gebelere sağlıklı hamilelikler ve 
Tüm isteyenlere hayırlı evlat diliyorum.
 Tekrar görüşene kadar,
Hoşça bakın zatınıza...

***






10 Temmuz 2013 Çarşamba

HAMİLELİKTE ENDİŞELER...



Belki daha erken ama bu aralar doğum hikayelerini sıkça okuyorum.
Bu hikayeler çoğu zaman pozitif anlamda beni normal doğuma yönlendirse de,
Kimi zaman "Ben ne yapacağım?" diye düşünerek endişe yaratıyor.
Endişeler, vesveseler ve heyecanlı bekleyiş,
Bende bir an evvel hamilelik sürecini tamamlayıp doğum anını yaşama, bebeğimi kucağıma alma isteği uyandırıyor.

Sabırsız ruhum anın tadını çıkarmaya pek niyetli değil ne yazık ki.
"Bunlar rahat günlerin!" dese de herkes, bende bir endişe, bir vesvesedir gidiyor.
Eşimse, benim aklıma neden daha önce gelmedi diye düşünüp duracağım bir fikirle:
 "Steteskop alalım en iyisi?!" diye evhamlarıma bir son vermek istiyor.




Bunun sonu var mı?
Bebişimizi kucağımıza aldığımızda son mu bulur,
Yoksa milyon kat fazlası mı olur sizce? :)
Bugüne kadar 9 tane yeğeni olmuş, her birini çok sevmiş ama bakım kısmını zerre görmemiş biri olarak oldukça zorlanacağa benziyorum. :)
Eşime kalsa, sanki uzman!!!
"Ne var? Yaparız"cı! 
Görürüz seni yavrunu kucağına alıp eve gelip de birbaşına kaldığında. :):)

Benim için durum aslında şöyle:
Bilmediğim ve kontrolüm dışında seyir eden bir durum olduğunda
Ne yazık ki PANİK OLAN biriyim :(
Etrafımdakilere de bu durumu yaşadığım şekilde yansıtırım ne yazık ki :(

Hamilelik süreci zaten büyük bir bilinmezlik, 
Yaşadıkça öğrendiğiniz asla bir başkasının deneyiminin yetmediği...

Doğumsa koca bir kara delik!
Okuduklarım bile olayı anlamaya yeterli değil eminim.
Aslında bu durumu çok da deşmek istemiyorum ilk kez.
Bilinmezliğin devamını istiyorum sanırım.
Daha hangi hastanede, hangi doktorla doğum yapacağım bile belli değilken sanırım bunu düşünemiyorum şu an.




Sonrası ise daha daha daha da büyük bir bilinmezlik.
Elimde kitaplar, konu ile ilgili videolar var...
Ama nedense herşeyi önceden bilmek isteyen ben,
Kitabı elime alıp okusam da yetmeyecek ve şimdi okuduklarım aklımda bile kalmayacakmış gibi hissediyorum.
Videolar hem öğretici, hem gözlerimi doldurucu boyutta oluyor genelde :)
Deneye deneye öğrenme kısmına atıyorum ben de kendimi...
Biraz kolayına mı kaçıyorum bilmiyorum,
Ama bildiklerim arttıkça; korkularım, vesveselerim ve 
Eşimin beynini yeme olasılığım da artıyor açıkçası :)))
 Bu nedenle biraz ağırdan alıyorum.
Hele bir şu steteskopu alayım, 
Sesim kesilir umarım :)

***

P.S Bu aralar sık sık post girmeyi planlıyorum inşallah. 
Hala cinsiyeti açıklamadığımın farkındayım ama önce tahminleri almak istiyorum :)

Yarına kadar hoşça bakın zatınıza!
 

 



9 Temmuz 2013 Salı

HAYIRLI RAMAZANLAR

 





Herkese Hayırlı Ramazanlar! 

Şu mübarek ayda, evlerimizin, yuvalarımızın, ruhumuzun da Ramazan'ın bereketiyle dolması duasıyla...

Rabbim hakkıyla yerine getirenlerden, duası, orucu ve ibadeti kabul olanlardan eylesin inşallah. 

Bu Ramazan benim için biraz farklı geçecek, 
Hakkını veremeyecekmişim gibi geliyor,
Ruhuna erişemeyecekmişim gibi...
Dilerim öyle olmaz,
Dilerim hakkıyla geçirmek nasip olur.



"Ey iman edenler!Oruç sizden öncekilere farz kılındığı gibi size de farz kılındı.Ta ki günahlarınızdan korunasınız"(Bakara Suresi Ayet 183)
"Her kim Ramazan'in baslangicinda Müslüman kardesini, bir Ramazani daha gördügü için tebrik ederse ALLAH ona cehennem atesini haram kilar"(Hadis-i Şerif)

8 Temmuz 2013 Pazartesi

HAMİLELİK ZOR ZANAAT! 20.HAFTA

Evet doğru duydunuz!
Benim için halen oldukça zorlu bir süreç HAMİLELİK.
20. Haftanın içindeyim,
Evet ilk 16 hafta kadar kötü değil durumum,
Ama dışarıdan naz yapıyor gibi görünmek de berbat bişey.
Şikayetçi miyim?
Evet oldukça!...
Yine de Rabbime binlerce şükür diyorum.

Klasik bir günümün nasıl geçtiğinden bahsedeyim...
Gece boyu 7-8 kez (en az) lavabo ziyareti,
Yatağın 4 tarafında 3 yastıkla uyumaya çalışma girişimleri,
 Alarm saatim gelmeden uyanmam ve 
Tam kalkmam gereken vakitte de tekrar uyku bastırması,
Yine de kalkıp işe hazırlanmak,
Kahvaltılık birşeyler hazırlayıp yola çıkmak,
İşe gelmek kahvaltımı edip, bir yarım saat sonra genelde çoğu hamileye verilen Gynoferon ve Elevit vitaminlerimi almak,
Ve ağzıma bir şey attığım anda başlayan ve akşama doğru gittikçe ilerleyen iğrenç ağız tadı, sindirememe ve şişkinlik hissi,
Öğle vakti sadece salata, sade çorba (çok karışık çorbaları içemiyorum halen) ve pilav, makarna vari sade karbonhidrat tüketimi,
İkindi de tekrar acıkma ve meyve tüketimi (Sanırım hayatım boyunca yemediğim meyveyi hamilelik döneminde yiyorum, dönem dönem değişiyor- bu aralar en çok üzüm),
Soğuk su, soğuk süt, soğuk soğuk soğuk... :)
Mesai bitişi tam eve doğru yola çıkıyorum ki müthiş bir mide kazınması,
Bunun için  yanımda taşıdığım galetalar hiç fayda etmiyor,
Eve varana kadar genelde 1 porsiyon meyve ve galeta yiyorum.
Eve varınca 0 enerji ile bebeğimi doyurmak için -mümkünse bol rokalı- yeşil salata yapıyorum.
Şanslıysam, enerjim varsa belki bir tarhana çorbası...
Miniğim ne yazık ki hamileliğimde et, tavuk, balık v.s protein açısından çok eksik kalıyor :(
Ama midem almıyor.
Ve her akşam muhakkak 1 maden suyu. (şişkinlik için)
 Artık tatlı pek aramıyorum ama olursa da yiyorum. (O da h.sonları oluyor)

Gelelim miniğimin durumuna...
O şimdi tam bir muz boyutunda!


Peki endişelerim oluyor mu?
Hamilelik başlar başlamaz, endişeler de başlıyormuş malesef.
İlk 3 ay zaten düşünme yetimi kaybedecek kadar zorlu geçtiğinden pek anlaşılmıyor ama o zaman bile hem kendin için hem bebeğin için endişeleniyorsun.
Sürekli bir merak içerisindeyim.
Nasıl, iyi mi, kalbi atıyor mu?
Büyümesi, gelişmesi nasıl?
Ahhhhhh yazarken bile çıldırmamak elde değil.
2 hafta oldu miniğimi görmeyeli, 
2 hafta içinde ayrıntılı ultrason için randevu alıp görüşeceğiz inşallah uzun uzun 
Ama yine de sabredemiyorum. :(

Rabbim hepimizin yavrularını korusun inşallah,
Onlara sağlıklı, hayırlı ömürler versin.
Kucağımıza alıp, kokularını içimize çekmeyi,
Başarılarına tanık olmayı nasip etsin inşallah.

***

Miniğimin cinsiyeti ve gerekli ihtiyaç listesi bir sonraki postumun konusu...

Hepinize kucak dolusu sevgiler.

***

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...
Follow Me on Pinterest