VİCDAN, ORKİDE, FESLEĞEN

Ben geldim!

Giderken az sıkıntım varmış gibi,

Yenilerini ekledim geldim, tövbe tövbeeee...

Buna da şükür.

Evet bu sefer bel ağrılarıyla, hastalıklarla geldim karşınıza.

Yorgun argın döndüm, iş başı yaptım.

Geldim;

Fesleğenim kurumuş,

Orkidem canlanmıştı...

Bakın giderken bıraktığım orkidem, nasıl da çiçeklendi.

Fesleğenime üzülüp

Orkideme sevindim.

Bu manzarayı görmek için 1 yıldır bekliyordum.

Bu arada, orkideniz öldü diye üzülmeyin,

Ölen boğumundan kesin, diğer boğumlarından canlanıyor.

 ***

Bitkiler gibi tıpkı hayat!

Bazen orkide gibi; bir dalı kesilse de başka bir dalından çiçek açıyor, 

Bazen de azıcık ihtiyacı olan şeyi vermeyi unut; son buluyor. 

 

Biraz içten, biraz uzak bir yazı...

Anlatılacak şeyler çok, 

Resimler çok,

Ama paylaşım sıkıntı oldu benim için ne yazık ki :(

Burası eskisi kadar benim gibi değil artık

Daha çok kişiye ulaşmaya çalışıp

Her içimden geçeni paylaşacağım bir ortam hayal etmiştim,

Olmuyormuş ne yazık ki.

Aslında seviyorum bloggerlığı,

Sevmediğim sadece içsel kısıtlamalarla karşılaşmak.

Halbuki burası benim iç dünyamı rahatça yansıtabileceğim bir yer olmalıydı.

Bazen vicdan ararsınız bulamazsınız,

Anlarsınız ki o zaman sizin imtihanınız, başkalarının da imtihanıdır aslında.

Herkes denenir, sınıfta kalan kalır.

Rabbim, bizleri başarıyla geçenlerden nasip eylesin inş.

AMİN 

Serdar Ortaç'ın da dediği gibi:

VİCDAN ARIYORUM VİCDAN.... 

;)

Siz hep hoş olun e mi sevgili okuyucularım?