HAMİLELİK ZOR ZANAAT! 20.HAFTA

Evet doğru duydunuz!

Benim için halen oldukça zorlu bir süreç HAMİLELİK.

20. Haftanın içindeyim,

Evet ilk 16 hafta kadar kötü değil durumum,

Ama dışarıdan naz yapıyor gibi görünmek de berbat bişey.
Şikayetçi miyim?

Evet oldukça!...

Yine de Rabbime binlerce şükür diyorum.

Klasik bir günümün nasıl geçtiğinden bahsedeyim...

Gece boyu 7-8 kez (en az) lavabo ziyareti,

Yatağın 4 tarafında 3 yastıkla uyumaya çalışma girişimleri,

 Alarm saatim gelmeden uyanmam ve 

Tam kalkmam gereken vakitte de tekrar uyku bastırması,

Yine de kalkıp işe hazırlanmak,

Kahvaltılık birşeyler hazırlayıp yola çıkmak,

İşe gelmek kahvaltımı edip, bir yarım saat sonra genelde çoğu hamileye verilen Gynoferon ve Elevit vitaminlerimi almak,

Ve ağzıma bir şey attığım anda başlayan ve akşama doğru gittikçe ilerleyen iğrenç ağız tadı, sindirememe ve şişkinlik hissi,

Öğle vakti sadece salata, sade çorba (çok karışık çorbaları içemiyorum halen) ve pilav, makarna vari sade karbonhidrat tüketimi,

İkindi de tekrar acıkma ve meyve tüketimi (Sanırım hayatım boyunca yemediğim meyveyi hamilelik döneminde yiyorum, dönem dönem değişiyor- bu aralar en çok üzüm),

Soğuk su, soğuk süt, soğuk soğuk soğuk... :)

Mesai bitişi tam eve doğru yola çıkıyorum ki müthiş bir mide kazınması,

Bunun için  yanımda taşıdığım galetalar hiç fayda etmiyor,

Eve varana kadar genelde 1 porsiyon meyve ve galeta yiyorum.

Eve varınca 0 enerji ile bebeğimi doyurmak için -mümkünse bol rokalı- yeşil salata yapıyorum.

Şanslıysam, enerjim varsa belki bir tarhana çorbası...

Miniğim ne yazık ki hamileliğimde et, tavuk, balık v.s protein açısından çok eksik kalıyor :(

Ama midem almıyor.

Ve her akşam muhakkak 1 maden suyu. (şişkinlik için)

 Artık tatlı pek aramıyorum ama olursa da yiyorum. (O da h.sonları oluyor)

Gelelim miniğimin durumuna...

O şimdi tam bir muz boyutunda!

Peki endişelerim oluyor mu?

Hamilelik başlar başlamaz, endişeler de başlıyormuş malesef.

İlk 3 ay zaten düşünme yetimi kaybedecek kadar zorlu geçtiğinden pek anlaşılmıyor ama o zaman bile hem kendin için hem bebeğin için endişeleniyorsun.

Sürekli bir merak içerisindeyim.

Nasıl, iyi mi, kalbi atıyor mu?

Büyümesi, gelişmesi nasıl?

Ahhhhhh yazarken bile çıldırmamak elde değil.

2 hafta oldu miniğimi görmeyeli, 

2 hafta içinde ayrıntılı ultrason için randevu alıp görüşeceğiz inşallah uzun uzun 

Ama yine de sabredemiyorum. :(

Rabbim hepimizin yavrularını korusun inşallah,

Onlara sağlıklı, hayırlı ömürler versin.

Kucağımıza alıp, kokularını içimize çekmeyi,

Başarılarına tanık olmayı nasip etsin inşallah.

***

Miniğimin cinsiyeti ve gerekli ihtiyaç listesi bir sonraki postumun konusu...

Hepinize kucak dolusu sevgiler.

***